Maandag heb ik een cursus BHV (Bedrijfshulpverlening) in Oudehaske. Ik heb daar helemaal geen tijd voor maar elk bedrijf is verplicht om zijn medewerkers op te leiden. “Ach, ontruimen hoe moeilijk is het”, denk ik nog….
Zaterdag poets ik de fiets en gooi de stugge Perfect Moiree voor eraf. De F-Lite gaat erop. Het kussentje voor de nek die Dineke heeft gemaakt, installeer ik. Als ik de helm op heb kan ik tegen het zachte gedeelte van de smurfenkap leunen. Zonder helm heb je de rand van de Quest in mijn nek dus vandaar het kussentje. Met de kap ga ik niet meer met de helm fietsen, veel te heet en echt veiliger blijkt de helm niet te zijn als ik met een bloedgang over de weg zoef….
Maandag kwart voor zeven fiets ik weg. Meteen gaat het hard. De banden en de kap is een wereld van verschil. Ik fiets meteen boven de 40 zonder me echt in te spannen. Helaas is het mistig en beslaat het vizier. Het vizier moet zover open dat ik er onder door kan kijken. Is wel een beetje kouder maar het is oké.
Ik ben precies in anderhalf uur in Oudehaske en 55 kilometer verder. Tot Heerenveen heb ik een gemiddelde van 37,2. Dat is ongekend snel!! Ik ben er kwart over acht en heb een half uur voor het omkleden en om mijn hydratie level weer op peil te brengen. Want hoe snel en comfortabel de kap ook is, het is wel zweten.
De cursus begint met een presentatie en video van de Schiphol brand. Een hele rits kleine foutjes mond uiteindelijk uit in een catastrofe. Daarna mogen we meelopen naar blusportaal drie. Twee aan twee mogen we naar binnen. Als ik aan de buurt ben staat de instructeur te brullen. Snel er is brand het alarm is al gegaan jij bent BHV’er doe iets!! Voorzichtig voel ik aan de kruk van de deur, die is niet heet. Laag blijven en voorzichtig de deur open en naar binnen. Ik zie de collega’s maar daar achter is de brand. Ondertussen roept de instructeur “er is brand, help, doe iets”.
Ik vind een brandblusser en samen gaan we naar binnen. De blusser erop en terwijl de brand geblust is gaat het licht uit. Oef, dat heb ik maar mooi gedaan… Ben je klaar? Roept de instructeur. “De brand is toch uit?” Denk ik nog. Dan gaat het licht aan en ligt er een dummy pop in de hoek. “Oeps, eigen veiligheid eerst” denk ik laf. Maar deze vlieger gaat dus niet op….
Bah, dat BHV’en is best nog moeilijk… We krijgen instructies over verschillende branden. Type A, B, C, D geen E en F. De F is van de frituur pan en die mogen we meteen om de beurt blussen met een deken en een deksel. Armen recht hoek van 125 graden en het deksel voorzichtig over het pannetje schuiven en einde verhaal van de vlam in de pan. Oh nee, toch niet, Het gas moet nog uit en de afzuigkap ook. En niet stiekem kijken of het vuur wel echt uit is. Klein detail….
Daarna gaan we reanimeren, we moeten werken met een protocol…. Het gaat er heel gereannimeerd aan toe in ons groepje als plotseling een dame met een flinke jaap binnen komt strompelen. Shit, hebben wij weer. We hebben net geleerd dat je iemand met een gebroken been niet op een stoel zet maar laat liggen. We hebben al twee stoelen te pakken maar besluiten toch niet het been omhoog te doen. Ondertussen lopen we wat te schutteren tot iemand van ons groepje bedenkt om verband te pakken. De mevrouw wordt verbonden en geruststellend toegesproken. Dat valt nog niet mee want ze kermt dat het een lieve lust is en is aardig in paniek.
Bij de evaluatie blijkt gelukkig dat we wel IETS goed gedaan hebben. We hebben toch maar de wond verbonden. Maar, een bloedende wond aan het been, dan moet het omhoog. De bloeding moet je stelpen door de wond 10 minuten stevig dicht te drukken….
Iemand reanimeren doe je het effectiefst met een heel team. Eén voor hardmassage één voor de beademing. Iemand die de AED haalt en bedient. Iemand die het publiek op afstand houdt. Iemand die alarm slaat. Iemand die de ziekenauto opvangt en een coördinator. Na even oefenen werkt dat eigenlijk best goed. De slachtoffer pop heeft een ingebouwde hartritme Tacx. En de instructeur kan precies aflezen wie het hart goed masseert en wie niet…. Dertig keer pompen en twee keer beademen. Bij het hart masseren zing je “1, 2, 3, 4 hoedje van hoedje van, hoedje van”. Of “A, A, A, A staying alive, staying alive” voor het juiste tempo. Onze dummy, had het overleefd vast en zeker…..
Aan het eind van de dag is er nog een toetje, een ongeluk in de fabriek. We worden geïnstrueerd als team te opereren. Dan staan er blussers, hesjes en zaklampen klaar. Na spannende minuten gaat de deur open. We vliegen allemaal naar binnen. Een auto staat in de brand. Een heftruck heeft er pallets op gestort. Onze teamleider begint het protocol te lezen en ondertussen roept iemand help er zit nog iemand in de auto.
Dan is er chaos en begint iedereen IETS te doen.... De brand wordt geblust en ik ruk de deur open van de auto. Een bewusteloze vrouw ligt in de auto met een bloedende hoofdwond. Het slachtoffer mag je niet vervoeren maar ik wil de gordel los maken. Als de auto opnieuw gaat branden kan ik haar er nog altijd uit slepen. Ondertussen krijg ik een verpakte rol verband in mijn handen geduwd en plastic handschoenen. Die wring ik aan terwijl ik ondertussen met de zaklamp zit te hannessen. Dan ruk ik aan de verpakking die ik niet open krijg…. Iedereen doet nu erg zijn best en we krijgen een time out.
Oef, dit is niet best. Op het autodak liggen pallets. Toen ik de autodeur openrukte had ik die in mijn nek kunnen krijgen. Ik blijk in een plas benzine te staan en toen ik de gordel los maakte, reikte ik voor het slachtoffer langs. De botspude (airbag) kan nog na het ongeluk afgaan dus je mag alleen met je arm voor het slachtoffer langs…. Anders kun je dat exploderende ding tegen je aan krijgen. Pfff dat BHV’en is echt wel een vak!!
Resume. Eigen veiligheid eerst! Hier dus wel! Neem de tijd om de situatie te bekijken. Blus de brand, haal de pallets weg zodat jezelf veilig bent en bemoei je dan met het slachtoffer.
Aan het einde van de cursus kleed ik me om. De terugreis is een genot en nog helemaal opgewonden en gestrest kom ik in Leeuwarden. Nog snel naar de vioolles van Sander. We spelen een duet, gaat niet eens slecht en dan naar huis. Opnieuw een heerlijke tocht en genoten van de fiets.Toch weer een gemiddelde van deur tot deur van 36,2. Dat zijn de betere tijden!
